Browse By

Poesie di Nicola L’Aratro

0 like [ssba]

U’ cafon

Passav cu sacc sop e spall
nu cappill a fong tutt tarlat
a varva longa e na giacchett
da suldat p iss troppa strett,
i scarp rott, scalcagnat e senza lacc,
p cavzett e pit due stracc arravugghiut.
Ogn ser, semp a stessa ora,
passav, s fermav o pizz’a strat
na guardat n’do vic o n’da stradunnell
e po lucchlav
” Attannut’i cardun, attannut! “
n’drunav co na voc cavernos
metten a man fra a recch e a mascell.
Da vit n’canuscev proprio nent,
ca foss fest o iurn d ripos
pe stu cafon er semp a stessa cos,
durmev n’da na stall
che vacche e chi cavall
quann passav a gent si scustav.
– So cinquant’ann dicev,
ca vac, sop e sott e teng l’ossa rott,
– Fazz paur a gruss e criatur –
u virn ca mi gel
u sol ca mi coce
mann abbracut a voce.