Browse By

Poesie di Osvaldo Anzivino

2 likes [ssba]

Luna chiène

Quande sì bbèlle

stasère, luna chiène!

Mo che ‘n ge stace nesciùne

‘u vogghie dice:

t’agghie vulùte sèmbe tanda bbène…

Crijatùre, ggiuvenòtte,

òme fatte,

ci amme tenùte sèmbe cumbagnìje

passànne nzìme tande e ttanda notte.

Ije t’accundàve tutt’i fatte mìje

quanne che nnìnde m’ ‘a pigghiàve a ffòrte,

e ttu rerènne, ‘a facce ‘a mèla còtte,

decìve doje paròle de chenffòrte.

Mo, sì, te guàrde angòre

ma ‘n de parle:

mo che te sacce chiène de strumènde,

me pènze che si t’apre quistu còre

èje cume si’ u decèsse a ttutte ‘a ggènde.

__________

‘N de scurdànne l’acquasàle

Te n’he fatte de piàtte

quanne stìv’ abbàsce a gròtte:

te facìve chiàtta chiàtte.

Ulie sòpe e acqua sòtte;

cocche spìcchie d’àglie sòpe,

a dd’arìghene n’addòre

ci ‘a menàve, sparse, dòpe

sop’e fèlle ‘i pumadòre.

Te sì ffatta combetènde,

tu, de l’àrta culinàrie

e ppe ccumbarì c’ ‘a ggènde

quanne parle te daje l’àrie:

– Canuscìte ‘a macedònie

e i lambòne in ggelatìne?

Canuscìte, neh, i leccòrnie

de dòje òve c’ ‘a farìne?

Quand’è bbòne ‘a mandorlàte!

‘u merlùzze a messicàne…

Fazze spìsse i maltagliàte;

quand’è bbùne ‘u marzapàne! –

Ije te sènde e na resàte,

po, me fàzze tutt’i vòte.

Cocche ccòse, sì, è cagnàte

prìme a ppìde, mo ch’i ròte;

prime ‘a gròtte, mo ‘u palàzze;

mo ascenzòre, no cchiù scàle;

ma sì ssèmbe de na ràzze:

‘n de scurdànne l’acquasale!

__________

‘U ragù d’ ‘a bbonàneme

– Migghièra mìje, ‘n d’ ‘a pigghiànn’ a mmàle

si diche cocche ccose d’ ‘a cucìne:

quistu ragù (‘n ‘u sacce si e’ p’ ‘u sale,

p’i pumadòre o ‘a carne vaccìne)

nen ddène mmocche proprie ‘a stèss’ amòre

de quìlle ca sendève a l’ata càse.

Quìlle, m’he crède, dève cèrt addòre

ca te trasève sùbbete nd’a ‘u nàse

pure si stève fòre mmizz’ a vìje.

Quanne venève ‘a sère, d’a fatiche,

si pure me scurdàve ‘a casa mìje,

‘u nase me purtàve dritt’ a ‘u viche.

Sarà pe na recètte d’ ‘a bbonàneme;

sarà per n’ata cose, ‘u fatte è cèrte,

ère cchiù bbùne: rèquie mo a qquèll’àneme! –

Madònna mìje, Frangì, sta vocc’ apèrte

achiùdele nu poche pe ppiacère!

Assàpre quiste ch’agghie preparàte.

Cum’èje?… E’ bbùne?… – E’ bbùne, sì, a dduère!-

Frangì, ma nenn ‘u sìnde ch’è bbruciàte? –