U’ Paèse Nùstre

Chi remùre de l’apparècchie
tùttè quànte ce ne fujèmme.
Int’e grotte
e sòtte è tavelàte
ce mettèmme.
Crijatùre vicchije e fèmmene
luànne i giùvene
che nen ce stèvene.
A cercà refùgie
nuije jèmme.Pè scanzà mitragliamìnte
e bòmbe
che cadèvene.
‘A gènte fujève
senza sapè
a ndò jève
st’eve a dijùne.
‘A fàme suffrève.
Màmme, sòre, fràte,
càse e ròbbe sparèvene.
Si nen èrene mitragliàte
erene bumbardàte…
tùtte còse fùje atterrate.
E quànne l’armestìzie
nùje cercàmme
chijù nde guàie ce truvàmme.

Stèmme mmìnze a dùje frònte:
chi tedèsche inte,
l’americàne de làte e
l’inglise de frònte.
Marucchìne rùsse e francise…
tùtte quànte ce venèvene contre.
Trà murte e mutelàte,
perècchia gèndenen s’è truàte.
Venemec’nne
quànne tùtte s’è calmàte
pè parècchije ànne
int’è barràcche hamme campàte.
Che tànta bancarèlle,
purtagàlle e mèle nujè vennèmme.
I mericàne s’accattàvene,
quàlche dòllere ce dèvène.
Nen ce stàce d’ammuccià
Che caramèlle, ciungòmme e ciucculàte
pè fèsse cihanne pigghijàte.
Mò che sìme rumàste pòche
quàlche esemplàre
dù paèse nùstre suffèrte e straziàte
ci- hàmma sènte fòrte e onoràte.
Sarà che ù progrèsse è aumentàte
ma Fòggie è bèlle
ke tùtte i guàie che ha passàte
nen mèrete de esse abbandunàte.